Warsztaty „Rozród sandacza w teorii i praktyce”

Eksperci Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Olsztynie stale podejmują nowe wyzwania, będące odzwierciedleniem najnowszych światowych trendów naukowych. Jednym z takich obszarów, we współpracy z przedsiębiorcami, są innowacyjne badania nad poprawą rozrodczości ryb słodkowodnych.

Zapraszamy na warsztaty, które będą wyjątkową okazją dla przedsiębiorców do zdobycia wiedzy i poznania praktycznych możliwości inicjacji i rozwoju akwakultury sandacza – wysoko cenionego gatunku ryby, zarówno w naszych jeziorach, jak i na naszych talerzach.

Warsztaty „Rozród sandacza w teorii i praktyce” odbędą się 14 marca 2023 r. w  Gospodarstwie Rybackim „Mikołajki” w Mikołajkach.

Warsztaty są bezpłatne, ale wymagana jest rejestracja.

LINK DO REJESTRACJI

PROGRAM

Część teoretyczna – Gospoda Rybacka, Mikołajki (ul. Plac Wolności 10)

09.00 – 09.15

Przywitanie uczestników oraz otwarcie szkolenia – dr hab. Daniel Żarski, Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań  Żywności PAN w Olsztynie

09.15 – 09.45

Rola produkcji materiału zarybieniowego sandacza w gospodarce rybackiej na przykładzie Gospodarstwa Rybackiego „Mikołajki” – Piotr Sobiech, Dyrektor Gospodarstwa Rybackiego Mikołajki

09.45 – 10.15

Przerwa kawowa

10.15 – 12.30

Rozród sandacza – podstawy teoretyczne i definicje – dr hab. Daniel Żarski, Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań  Żywności PAN w Olsztynie

12.30 – 13.30

Lunch

Część praktyczna – Wylęgarnia Gospodarstwa Rybackiego „Mikołajki” (ul. Mrągowska 14)

14.00 – 16.00

Podstawy praktyki kontrolowanego rozrodu sandacza – Radosław Lewandowski, Ichtiolog Gospodarstwa Rybackiego Mikołajki

16.15 – 16.30

Przerwa kawowa

Panel dyskusyjny – Gospoda Rybacka, Mikołajki (ul. Plac Wolności 10)

16.30 – 18.00

Podsumowanie, wnioski, dyskusja – Daniel Żarski, Radosław Lewandowski, Piotr Sobiech

Czytaj

Gazeta Olsztyńska

Warsztaty są częścią projektu pn. „Centrum Badań Środowiska i Innowacyjnych Technologii Żywności dla Jakości Życia” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Warmińsko-Mazurskiego na lata 2014-2020.

 

Czytaj więcej

Dr Małgorzata Starowicz o związkach powstających w wyniku reakcji Maillarda

Tłusty Czwartek to najsłodsze święto w roku. Z tej okazji chętnie zajadamy się pączkami i faworkami, które tradycyjnie są smażone na głębokim tłuszczu. O tym, jakie zjawiska towarzyszą przygotowaniu ulubionych słodkości Polaków, a także jakie związane z nimi badania prowadzone są w naszym Instytucie, mówi dr Małgorzata Starowicz z Zespołu Chemii i Biodynamiki Żywności.

Za przyjemny aromat, smak i brązową barwę pączków i chruścików odpowiada kaskada zachodzących po sobie reakcji chemicznych. Reakcje te zachodzą pomiędzy cukrami i białkami w żywności poddanej wysokiej temperaturze. Ich odkrywcą jest francuski chemik Louis Camille Maillard. Można powiedzieć, że reakcje Maillarda mają dwa „oblicza”. Z jednej strony formują związki kształtujące smak, zapach i barwę takich produktów spożywczych jak chleb, kawa, smażone mięso, piwo czy miód. Ponadto tworzące się podczas reakcji Maillarda melanoidyny wykazują właściwości przeciwutleniające. Te naturalnie brązowe barwniki, występujące np. w skórce chleba, posiadają zdolność do chwytania i unieszkodliwiania wolnych rodników, a tym samym mogą zapobiegać chorobom cywilizacyjnym.

Z drugiej strony, w wyniku reakcji Maillarda mogą powstać takie związki jak akryloamid, któremu przypisuje się działanie mutagenne i nowotworowe. Mimo że nie określono jeszcze norm dla zawartości akryloamidu w żywności, naukowcy i producenci żywności monitorują jego zawartość w produktach rynkowych i prowadzą szereg badań nad poprawą procesów technologicznych, selekcją stosowanych surowców, czy użyciem naturalnych dodatków do żywności. Wszystko po to, aby zachować niski poziom akryloamidu w produktach poddawanych obróbce termicznej. Najwięcej spożywamy go obecnie w czipsach i frytkach. Duże zainteresowanie tematem akryloamidu spowodowało, że naukowcy i przedsiębiorcy połączyli siły w ramach Europejskiego Programu współpracy w dziedzinie Badań Naukowo-Technicznych (COST) i wspólnie zgłębiają temat obniżania poziomu akryloamidu w produktach zbożowych.

Badania prowadzone w Zespole Chemii i Biodynamiki Żywności w Instytucie Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN wykazały, że powstawanie tych, zarówno korzystnych jak i niekorzystnych, związków można zmieniać już na etapie procesu technologicznego. Jest to możliwe poprzez wybranie odpowiednich składników, temperatury i czasu ogrzewania, regulowanie poziomu pH czy zawartości wody. Wyzwanie, przed jakim stoją naukowcy, to przede wszystkim opracowanie odpowiednich receptur i ustalanie parametrów procesów technologicznych, aby zbalansować i doprowadzić do zwiększonego powstawania związków korzystnych, zmniejszając przy tym ilość tych niekorzystnych. Dotychczasowe badania naszego Zespołu wykazały, że wysoki potencjał hamujący powstawanie akryloamidu mają związki polifenolowe. Dodatek polifenoli w postaci przypraw czy ziół może skutecznie obniżać zawartość akryloamidu w produktach cukierniczych z jednoczesnym podniesieniem walorów smakowo-zapachowych. Z drugiej strony bardziej korzystne jest dłuższe pieczenie w niższej temperaturze niż pieczenie w krótkim czasie i w wysokiej temperaturze. Badania zostały przeprowadzone dla chlebów wypiekanych z różnych mąk (orkiszowej, pszennej i żytniej).

 

Czytaj więcej

Prof. Ryszard Amarowicz o zaletach roślin strączkowych

10 lutego obchodziliśmy Światowy Dzień Suchych Nasion Roślin Strączkowych. Inicjatywa narodziła się w 2016 r. w Food and Agriculture Organization (FAO). Dzień ma na celu popularyzację tych cennych dla zdrowia roślin. O to, co dobrego znajdziemy w roślinach strączkowych, zapytaliśmy prof. Ryszarda Amarowicza, kierującego Zespółem Chemicznych i Fizycznych Właściwości Żywności.

Mówiąc o roślinach strączkowych najczęściej myślimy o grochu i fasoli, bo te dwie rośliny są obecne w tradycyjnej polskiej kuchni. Po jakie rośliny strączkowe warto jeszcze sięgnąć?

Prof. Ryszard Amarowicz: Z pewnością ciecierzyca i soczewica powinny znaleźć się na naszych kuchennych półkach. Pierwsza jest idealna jako dodatek do surówek/sałatek, stanowi również podstawę hummusów. Druga jako wspaniały składnik zup. Ktoś kiedyś powiedział, że zupa z soczewicy to najsmaczniejsza zupa na świecie. Przypomnijmy sobie z Biblii, że starszy brat Ezaw odstąpił Jakubowi swoje prawo pierworództwa właśnie za miskę soczewicy.

Dlaczego warto włączyć suche nasiona roślin strączkowych do naszej diety? Co dobrego w nich znajdziemy?

R.A.: Bardzo dobre źródło białka. Co szczególnie ważne, białko o wysokiej wartości biologicznej, wyższej od tej, którą wykazuję produkty zbożowe. Idealnie uzupełnia się pod względem składu aminokwasowego z białkami zwierzęcymi. Wysoka wartość energetyczna. Doskonałe źródło błonnika pokarmowego. Duża zawartość składników mineralnych, spora zawartość niektórych witamin. Obecność oligosacharydów, które zaliczane są do probiotyków – „odżywia się” nimi mikroflora jelitowa. Wiele składników nasion roślin wykazuje prozdrowotne właściwości potwierdzone w różnych badaniach, włączając w to również badania kliniczne.

„Rośliny strączkowe dla zrównoważonej przyszłości” to tegoroczny motyw Dnia Suchych Roślin Strączkowych. Dlaczego rośliny strączkowe to dobra odpowiedź na hasło „zrównoważony system żywności”?

R.A.: Zrównoważony system żywnościowy powinien zapewnić zdrową żywność dla ludzi i tworzyć zrównoważone systemy środowiskowe, gospodarcze i społeczne. O tym, że nasiona roślin strączkowych są zgodne z pierwszym kryterium wypowiedziałem się już wcześniej. Uprawa roślin strączkowych stwarza nowe szanse dla szeroko pojętego sektora rolniczego łącznie z przemysłem spożywczym i gastronomią. Atrakcyjność nasion roślin strączkowych wzrasta z popularnością wegetarianizmu i z koniecznością zmniejszenia produkcji zwierzęcej na świecie, co wynika między innymi nie tylko z pobudek ekonomicznych, ale również i ekologicznych.

 

Czytaj więcej

Publikacja zespołu dr hab. Agnieszki Wacławik wyróżniona jako Editor’s Choice

Publikacja zespołu dr hab. Agnieszki Wacławik, prof. PAN, z Zespołu Mechanizmów Działania Hormonów, zatytułowana „Novel role for conceptus signals in mRNA expression regulation by DNA methylation in porcine endometrium during early pregnancy” autorstwa  P. Kaczyńskiego, V. van der Weijden, E. Goryszewskej-Szczurek, M. Baryly, SE Ulbrich oraz A. Wacławik została wyróżniona jako „Edtitor’s choice” w prestiżowym czasopiśmie Biology of Reproduction 2023, 108(1): 150-168.

Publikacje „Edtitor’s choice” to artykuły mające istotny wkład w rozwój danej dziedziny nauki. Wybór artykułu jako „Edtitor’s choice” jest uznaniem dla pracy autorów i podkreśleniem wagi prowadzonych przez nich badań w dziedzinie biologii rozrodu.

Dr Piotr Kaczyński i wspomniani wyżej autorzy opisali nowy mechanizm oddziaływania zarodka na procesy związane ze zmianą metylacji w sekwencjach DNA, które mogą regulować ekspresję genów w błonie śluzowej macicy, ważnych dla rozwoju ciąży. Wyniki badań opublikowane w czasopiśmie Biology of Reproduction (2023, 108(1): 150-168, doi: 10.1093/biolre/ioac193) powstały w ramach projektu OPUS NCN (2017/27/B/NZ9/03014) pod kierunkiem dr hab. Agnieszki Wacławik, realizowanego w naszym Instytucie oraz w trakcie stażu dr. Piotra Kaczyńskiego w zespole prof. S. Ulbrich w ETH w Zurychu.

Czytaj więcej

Doktorantka Edyta Walewska nagrodzona za najlepszy poster podczas Fertility 2023

Edyta Walewska, doktorantka z Zespołu Immunologii i Patologii Rozrodu, zdobyła nagrodę SRF Poster Prize Winer za pracę pt. „Impaired decidualisation in obese mice is associated with the upregulation of leptin signalling modulators Socs3 and Ptpn2” podczas tegorocznej konferencji Fertility 2023 „Reproduction in an ageing world”. Organizowana m.in. przez The Society for Reproduction and Fertility (SRF) konferencja odbyła się w dniach 10-14 stycznia br. w Belfaście. Pani Edyta Walewska wykonuje pracę doktorską pod kierownictwem dr. hab. António Galvão.

Przedstawione na konferencji badania zostały zrealizowane w ramach projektów badawczych finansowanych ze środków Narodowego Centrum Nauki:

  • Sonata Bis nr 2019/34/E/NZ4/00349; kierowanego przez dr. hab. António Galvão
  • Preludium 14 nr2019/35/N/NZ4/03496; kierowanego przez mgr Edytę Walewską

To już kolejne wyróżnienie naszej doktorantki, której pracę dostrzegło również the Society for the Study of Reproduction (SSR) w 2021, przyznając nagrodę Best International Abstract Awards

Więcej informacji na stronie konferencji.

Publikacja nagrody.

 

Czytaj więcej

Prof. dr hab. Ryszard Amarowicz i prof. dr hab. Henryk Zieliński uhonorowani Statuetkami św. Jakuba

27 stycznia w Auli widowiskowo-konferencyjnej w Olsztynie odbyła się Gala Wręczenia Nagród Prezydenta Olsztyna – Statuetek św. Jakuba. Działająca pod przewodnictwem Piotra Grzymowicza kapituła przyznała wyróżnienia w 6 kategoriach za lata 2020, 2021 i 2022. Aż dwie statuetki w kategorii Nauka trafiły do naukowców z naszego Instytutu – prof. dr. hab. Ryszarda Amarowicza i prof. dr. hab. Henryka Zielińskiego.

Statuetki św. Jakuba są uhonorowaniem wybitnych osób żyjących i prowadzących swoją działalność w stolicy Warmii i Mazur, które w sposób szczególny angażują się w życie miasta, tworzą jego dorobek naukowy, kulturalny, gospodarczy, a tym samym kształtują wizerunek Olsztyna.

Prof. dr hab. Ryszard Amarowicz – Statuetka Świętego Jakuba 2020

W 1980 roku, będąc absolwentem Wydziału Technologii Żywności Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, rozpoczął pracę na Wydziale Technologii Żywności Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Zajmował się badaniem skażenia żywności pestycydami i metalami ciężkimi. Za działalność dydaktyczną został nagrodzony przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Rektora ART. W 1988 r. rozpoczął pracę w Instytucie Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN. Aktualnie kieruje Zespółem Chemicznych i Fizycznych Właściwości Żywności, gdzie bada właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne i antynowotworowe związków biologicznie aktywnych w żywności.

Prof. Amarowicz to najwyżej notowany naukowiec z Polski w dziedzinie nauk o żywności w rankingu opracowanym przez Uniwersytet Stanforda, wydawnictwo Elsevier i firmę SciTech Strategies. W światowych bazach nauki odnotowanych jest ponad 380 pozycji autorstwa Profesora, cytowanych ponad 11 tys. razy, co w efekcie daje mu indeks Hirscha 57 (wg Bazy Scopus).

Potwierdzeniem wysokiej międzynarodowej pozycji jest byłe i aktualne członkostwo Profesora w kilkunastu kolegiach redakcyjnych czasopism naukowych światowej rangi. Wielokrotnie otrzymywał tytuł wyróżniającego się recenzenta prac naukowych, a Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego powierzył mu funkcję przewodniczącego zespołu oceniającego czasopisma naukowe z obszaru technologii żywności i żywienia. Za wybitne osiągnięcia naukowe został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi Prezydenta RP oraz Nagrodą Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego „Najlepszym z Najlepszych”.

Prof. dr hab. Henryk Zieliński – Statuetka Świętego Jakuba 2022

Związany z Olsztynem od 37 lat. Jako absolwent Wydziału Matematyki, Fizyki, Chemii i Astronomii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunku chemia, w 1985 r. rozpoczął pracę na Wydziale Weterynaryjnym Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Za działalność badawczą na ART został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi oraz trzykrotnie nagrodzony przez Rektora ART. W 1996 r. rozpoczął pracę w Instytucie Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN. Przez wiele lat kierował Zespółem Chemii i Biodynamiki Żywności.W latach 2010-2020 był redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego Polish Journal of Food and Nutrition Sciences. W 2023 roku objął funkcję Zastępcy dyrektora ds. naukowych w Oddziale Nauk o Żywności.

Badania prof. Zielińskiego dotyczą związków biologicznie aktywnych w surowcach roślinnych, głównie w zbożach, oraz ich właściwości funkcjonalnych. W światowych bazach nauki odnotowanych jest niemal 190 pozycji autorstwa Profesora, cytowanych ponad 4600 razy, co w efekcie daje mu indeks Hirscha 35 (wg Bazy Scopus). Osiągnięcia te ulokowały prof. Zielińskiego na liście Top 2% najlepszych naukowców świata. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany za swoją działalność naukową, m.in. Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne oraz Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej, od którego otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. W 2022 roku zespół pod jego kierunkiem odebrał Nagrodę Naukową Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego za badania pt. „Produkty gryczane o potencjalnym znaczeniu w zapobieganiu chorobom cywilizacyjnym – nowa marka Warmii i Mazur”. W uznaniu wybitnych osiągnięć naukowych w tym samym roku otrzymał od władz rodzinnego miasta tytuł „Honorowego Obywatela Miasta Jabłonowa Pomorskiego”.

To kolejne dwie Statuetki św. Jakuba w dorobku Instytutu, zarazem pierwsze w kategorii Nauka. Do tej pory Instytut mógł poszczycić się dwoma wyróżnieniami w kategorii „Szczególne zasługi dla Olsztyna”, przyznanymi prof. dr. hab. Zenonowi Zduńczykowi (2018) oraz w uznaniu Europejskich Nocy Naukowców organizowanych przez Instytut w latach 2014-2017.

Źródło zdjęć: Olsztyn24


 

Czytaj więcej

Nagrody Naukowe Oddziału PAN w Olsztynie i w Białymstoku przyznane

Dr hab. Agnieszka Wacławik, prof. PAN, zdobyła Nagrodę Naukową Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie i w Białymstoku za wybitne osiągnięcia naukowe w kategorii nauk biologicznych, rolniczych i medycznych w roku 2022. Wyróżnienie – rekomendacją Kapituły Nagrody, za pogłębienie wiedzy na temat zrozumienia mechanizmów regulujących dwa przeciwstawne sposoby gojenia urazów skórnych – otrzymała prof. dr hab. n. med. Barbara Gawrońska-Kozak.

Prezydium Oddziału PAN nagrodziło dr hab. Agnieszkę Wacławik za znaczące pogłębienie wiedzy z zakresu molekularnych mechanizmów związanych z ustanowieniem i rozwojem ciąży u świni domowej i człowieka. To już VI edycja Nagród Naukowych Oddziału, które przyznawane są pracownikom ośrodków naukowych, uczelni wyższych i instytutów badawczych zlokalizowanych na obszarze Warmii, Mazur i Podlasia. Osiągnięcia kandydatów oceniane są pod kątem m.in. oryginalności tematyki badawczej i metodyki badań, wartości poznawczej, rangi czasopisma lub wydawnictwa, oraz wpływu osiągnięcia na praktyczny rozwój gospodarczo-społeczny i kulturalny regionu.

Dr hab. Agnieszka Wacławik pracuje na stanowisku profesora instytutu w Zespole Mechanizmów Działania Hormonów. Kapituła Nagrody Naukowej PAN nagrodziła dr hab. Agnieszkę Wacławik za cykl publikacji dotyczących molekularnych interakcji między sygnałem zarodkowym i jego mediatorami a układem rodnym we wczesnej ciąży na modelu świni domowej. Dr hab. Wacławik opisała m.in. nową, nieznaną dotąd korzystną rolę prostaglandyny F2α w regulacjach lokalnych procesów zachodzących w macicy i zarodku podczas wczesnej ciąży, jak również wykazała, że mechanizm jej działania jest uniwersalny i niezależny od typu implantacji (badania z udziałem dwóch typów trofoblastów nieinwazyjnego – świni domowej  i inwazyjnego – linia komórkowa trofoblastu ludzkiego). Nagrodzony cykl publikacji składa się z ośmiu prac eksperymentalnych o sumarycznym IF=37,2, opublikowanych w takich czasopismach, jak Biology of Reproduction Placenta, Theriogenology i International Journal of Molecular Science. Badania dr hab. Agnieszki Wacławik pozwalają na lepsze zrozumienie procesów zaangażowanych w ustanowienie ciąży u ssaków i mogą w przyszłości przyczynić się do opracowania terapii ograniczających wysoką śmiertelność zarodków w newralgicznym okresie implantacji zarodków, a tym samym zwiększyć szanse na utrzymanie ciąży i jej prawidłowy rozwój.

Prezydium Oddziału, przychylając się do rekomendacji Kapituły Nagrody, przyznało również wyróżnienie. Otrzymała je prof. dr hab. Barbara Gawrońska-Kozak, liderka Zespołu Biologii Regeneracyjnej z Zespołu Biologicznych Funkcji Żywności, za pogłębienie wiedzy na temat zrozumienia mechanizmów regulujących dwa przeciwstawne sposoby gojenia urazów skórnych: naprawczego, skutkującego wytworzeniem blizny i regeneracyjnego, odpowiedzialnego za gojenie bezbliznowe. W serii publikacji naukowych wykazano po raz pierwszy stymulujący wpływ czynnika Foxn1 na mechanizmy związane z wytworzeniem blizny oraz na mechanizmy kontrolujące/utrzymujące homeostazę niezranionej skóry. Ponadto badania mające na celu wykazanie udziału Foxn1 w procesie starzenia się skóry ujawniły, że wiek, jak i integracja dwóch parametrów: wieku i płci, mają największy wpływ na kondycję skóry. Prowadzone przez prof. Gawrońską-Kozak badania mogą przyczynić się do rozpoznania, a następnie opracowania metody przekierowania procesu naprawczego gojenia ran (bliznowego) na proces regeneracyjny (bezbliznowy), a także stworzenia narzędzi terapeutycznych służących do  stymulowania procesu gojenia w przypadku niegojących się ran (np. u osób w podeszłym wieku bądź diabetyków). Dane literaturowe poparte badaniami prof. Gawrońskiej-Kozak wykazały, że lokalizacja i modulacja ekspresji czynnika Foxn1 w skórze myszy jest analogiczna do ekspresji w skórze człowieka, dzięki czemu osiągnięte wyniki na modelu mysim stanowią istotny wkład w badania nad procesem gojenia ran skórnych u ludzi.

Uroczystość wręczenia nagród odbyła się 17 stycznia br. podczas uroczystej sesji zgromadzenia Oddziału PAN w Olsztynie i w Białymstoku.


 

Czytaj więcej

Naukowcy zbadają dietę o wysokiej zawartości tłuszczu

Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN poszukuje kobiet w wieku 18-45 lat zmagających się z nadwagą lub otyłością (BMI* 25,5-35) do udziału w badaniu naukowym realizowanym we współpracy z Wydziałem Lekarskim Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Projekt ,,KETO-MINOX: Wpływ izokalorycznej, redukcyjnej diety ketogenicznej na metabolizm, stan zapalny, wybrane parametry odżywienia i stres oksydacyjny kobiet z nadwagą i otyłością” ma na celu zbadanie efektywności diety ketogenicznej jako diety odchudzającej wśród kobiet z nadmierną masą ciała. Dieta ketogeniczna to sposób żywienia oparty na wysokiej zawartości tłuszczu w diecie z jednoczesnym ograniczeniem węglowodanów, który prowadzi do wytworzenia stanu ketozy w organizmie (w którym organizm pozyskuje energię nie z cukru – glukozy – ale z tłuszczu nagromadzonego w tkankach). W ramach 8-tygodniowego badania każda z uczestniczek otrzyma całodzienne wyżywienie w formie cateringu. Przed rozpoczęciem, w połowie badania (po 4 tygodniach) oraz na jego zakończenie uczestniczkom zostanie pobrana krew, mocz i kał do badań, próbka oddechu, zostaną zmierzone parametry antropometryczne (waga, obwody, skład ciała) i ciśnienie tętnicze.

Do udziału w badaniu zapraszamy kobiety:

  • w wieku 18-45 lat (w okresie rozrodczym),
  • których BMI* wynosi 25,5 – 35,
  • zmotywowane do udziału w badaniu i redukcji masy ciała,
  • bez chorób przewlekłych wymagających stałego przyjmowania leków.

Korzyści z udziału w badaniu:

  • całodzienne, bezpłatne, zbilansowane przez dietetyka i dostarczone do domu wyżywienie przez cały okres badania (8 tygodni),
  • szansa na utratę zbędnych kilogramów,
  • bezpłatny komplet badań (morfologia, biochemia krwi, profil lipidowy, profil wątrobowy, itd.).

Przewidywany termin rozpoczęcia badania: kwiecień 2023 r. 

Miejsce badania: Olsztyn.

Kontakt:

dr Natalia Drabińska
e-mail: n.drabinska@pan.olsztyn.pl
tel. +48 662 957 751

*BMI – Body Mass Index powstały przez podzielenie masy ciała podanej w kilogramach przez kwadrat wysokości podanej w metrach

Czytaj więcej

Naukowcy wykorzystują makuch lniany do wzbogacenia bezglutenowego chleba

Dr hab. inż. Urszula Krupa-Kozak z Zespołu Chemii i Biodynamiki Żywności naszego Instytutu oraz dr Łukasz Łopusiewicz z Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technicznego pracują nad nową recepturą pieczywa bezglutenowego. Wykorzystują makuchy, czyli pozostałości po tłoczeniu oleju z nasion roślin oleistych.

źródło: Nauka w Polsce

Przemysł spożywczy generuje ogromne ilości odpadów i produktów ubocznych, które w większości nie są wykorzystywane. Niektóre z nich mogą być użyteczne ze względu na wartość odżywczą i właściwości prozdrowotne. Przykładem są makuchy, czyli pozostałości po tłoczeniu oleju z nasion roślin oleistych. Mogą one stanowić surowiec dla różnych gałęzi przemysłu spożywczego.

Ze względu na zawartość cennych biopolimerów oraz składników bioaktywnych jednym z zastosowań makuchów (inaczej wytłoków), zaproponowanym przez naukowców z Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie oraz Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technicznego, mogłoby być wzbogacanie pieczywa specjalnego przeznaczenia dietetycznego.

„Wypiekowe produkty bezglutenowe w porównaniu z konwencjonalnym pieczywem cechuje niższa jakość ze względu na niezadowalającą teksturę, gorszy smak, obniżoną wartość odżywczą i krótki okres przydatności do spożycia. Potrzeba poprawy ich jakości i wzbogacenia w składniki odżywcze skłoniła nas do podjęcia badań nad potencjałem makuchów lnianych, jako naturalnym źródłem wartościowego białka, składników mineralnych oraz antyoksydantów, w kontekście poprawy walorów pieczywa bezglutenowego” – napisali wspomniani badacze w swojej najnowszej publikacji, która ukazała się w czasopiśmie „Molecules”.

„Osoby, które z uzasadnionych medycznie powodów (celiakii, nieceliakalnej nietolerancji glutenu, alergii na pszenicę lub gluten) przechodzą na dietę bezglutenową, mogą spożywać wyłącznie produkty pozbawione glutenu. Dieta eliminacyjna jest bowiem w tym przypadku jedyną skuteczną metodą terapeutyczną – mówi w rozmowie z PAP główna autorka badania dr hab. inż. Urszula Krupa-Kozak. – Konsumenci na diecie bezglutenowej mają prawo oczekiwać, że jakość produktów bez glutenu dostępnych w handlu, bułek, ciastek itp., będzie podobna do wyrobów konwencjonalnych. W rzeczywistości nie jest to jednak łatwe do osiągnięcia i stanowi wielkie wyzwanie dla technologów i producentów żywności”.

„Dzieci młodsze ze zdiagnozowaną chorobą glutenozależną, które muszą rozpocząć terapię i przejść na dietę bezglutenową, mają nieco łatwiej, bo nie przyzwyczaiły się jeszcze tak bardzo do smaku pieczywa konwencjonalnego (pszennego, pszenno-żytniego) i nie są do niego tak bardzo przywiązane. Trudniej mają dorośli pacjenci, którzy mają utrwalone nawyki i upodobania żywieniowe. Są często bardzo rozczarowani smakiem, teksturą, a nawet wyglądem tych produktów” – dodaje.

Dlatego wraz ze współpracownikami dr Krupa-Kozak stara się opracowywać produkty bezglutenowe w taki sposób, aby poprawić ich jakość. „Często jest ona znacznie niższa w porównaniu z odpowiednikami zawierającymi gluten. Wyeliminowanie tego ważnego w technologii produkcji pieczywa białka o właściwościach lepko-elastycznych wiąże się z potrzebą poszukiwania jego zastępników. Dlatego często stosowane są składniki naśladujące cechy glutenu, które umożliwią nadanie odpowiedniej konsystencji ciasta i tekstury wypieku: hydrokoloidy, gumy, emulgatory” – wyjaśnia specjalistka.

Najnowsze badanie zespołu z IRZiBŻ PAN i ZUT dotyczyło wykorzystania makuchów z lnu do wzbogacenia składu bezglutenowego chleba. Ekstraktem z makuchów lnianych naukowcy zastąpili wodę (od 25 do 100 proc. jej pierwotnej zawartości).

„Od lat zajmuję się badaniami m.in. nad poprawą jakości bezglutenowych produktów wypiekowych. Te dostępne komercyjnie są często ubogie w błonnik pokarmowy, za to nadmiernie słodkie i tłuste. To przekłada się negatywnie na jakość diety i stan zdrowia taj grupy konsumentów. Opracowując nowe receptury stosuję zarówno naturalnie bezglutenowe surowce, jak i suplementy tj. prebiotyki, składniki mineralne, białka pochodzenia roślinnego i zwierzęcego” – opowiada autorka publikacji.

I dodaje: „W tym roku nawiązałam ciekawą współpracę z dr Łukaszem Łopusiewiczem z ZUT ze Szczecina, który na co dzień zajmuje się badaniami nad wytłokami z roślin oleistych. Udało nam się znaleźć wspólny mianownik dla naszych dość odległych zainteresowań naukowych, który zaowocował powstaniem pomysłu na innowacyjne pieczywo bezglutenowe z udziałem ekstraktu z makuchów lnianych. Dr Łopusiewicz podzielił się swoją wiedzą i doświadczeniem na temat opracowanej w jego zespole metody pozyskiwania ekstraktu wodnego z makuchów lnianych”.

Jak wyjaśnia dr Krupa-Kozak, „w wyniku wspomnianej ekstrakcji powstaje produkt przypominający 'mleczko’ lniane. I właśnie tego ekstraktu, bogatego w cenne substancje, użyliśmy do opracowania nowej formuły chleba bezglutenowego. Badania obejmowały opracowanie receptury, wypiek pilotażowy i charakterystykę produktu finalnego, od oceny wartości odżywczej, poprzez analizę szeregu parametrów technologicznych i funkcjonalnych aż po badania jakości sensorycznej”.

„Wraz z makuchami lnianymi wprowadzamy do receptury chleba liczne białka i polisacharydy odpowiadające m.in. za tworzenie się charakterystycznego śluzu, który chyba wszyscy kojarzymy z gotowania siemienia lnianego. W tym przypadku nadają one pieczywu pożądaną spoistość, porowatość, strukturę, czyli jednym słowem poprawiają jego właściwości technologiczne” – dodaje dr Łukasz Łopusiewicz.

Tłumaczy, że te same związki odpowiadają także za polepszenie barwy pieczywa (skórki i miąższu), a nawet jego aromatu. „Wspomniane wcześniej białka i polisacharydy w czasie pieczenia reagują ze sobą. W efekcie powstają związki odpowiadające m.in. za odbiór aromatu”. Tymczasem oba te aspekty nierzadko są dla konsumentów tak samo ważne, jak inne cechy chleba.

Cele naukowców były dwa: po pierwsze – zbadać, jaki wpływ na parametry technologiczne pieczywa będzie miało zastąpienie części wody „mleczkiem” lnianym, po drugie – zwiększyć w końcowym produkcie zawartość związków odżywczych i bioaktywnych, które miałyby potencjalnie nutraceutyczny wpływ na organizm człowieka.

„I to się udało – mówi naukowczyni z Olsztyna. – Proporcjonalnie do tego, jak dużą część wody zastąpiliśmy ekstraktem z makucha, zawartość białka i składników mineralnych, szczególnie potasu i magnezu, zwiększyła się. Zastosowanie 'mleczka’ z lnu szczególnie korzystnie wpłynęło na jakość sensoryczną chleba, który naszym zdaniem mógłby wzbogacić codzienną dietę konsumentów pieczywa bezglutenowego zarówno w cenne składniki odżywcze, ale również w składniki o potencjale prozdrowotnym”.

Szczegółowe analizy składu pieczywa pokazały, że miało ono nie tylko podwyższony profil żywieniowy (zawierało więcej białka i znacznie wyższe stężenia ważnych minerałów), ale też właściwości antyoksydacyjne.

Dr Krupa-Kozak podkreśla, że niezwykle pozytywnym wynikiem byłoby wydłużenie świeżości pieczywa. „Wadą tego bezglutenowanego jest jego kruchość. Szybko traci swoją wilgotność, a jego miękisz rozpada się – mówi. – Producenci dokładają starań, aby poprawić jego jakość oraz spowolnić czerstwienie, np. stosując opakowania ze zmodyfikowanym składem atmosfery wewnątrz, aby produkt dłużej był smaczny”.

„Obecnie badamy czy dodatek 'mleczka’ lnianego mógłby wpływać na wydłużenie świeżości naszego chleba. Dodatkowo interesujące będzie sprawdzenie stabilności mikrobiologicznej tego wyrobu, a więc tego, jak szybko pleśnieje w porównaniu z pieczywem bez dodatku ekstraktu z makuchów” – dodaje.

Na razie badania zespołu z IRZiBŻ PAN i ZUT są w fazie pilotażowej. „Już na tym etapie jesteśmy bardzo zadowoleni z uzyskanych wyników. Na tyle, że będziemy kontynuować badania być może z zastosowaniem innych makuchów, pozyskanych z bardziej 'egzotycznych’ roślin oleistych” – mówi dr Krupa-Kozak.

„W zależności od gatunku rośliny makuchy mogą bowiem zawierać bardzo różne makroskładniki, antyoksydanty i substancje bioaktywne” – dodaje dr Łopusiewicz.

Badacz przypomina, że na tę chwilę odpadów z ekstrakcji roślin oleistych praktycznie w żaden sposób się nie wykorzystuje. Wyjątkiem są rzadkie przypadki dodawania ich do pasz dla zwierząt czy używania w celach opałowych.

„A ich potencjał jest ogromny. Wraz z moim zespołem od kliku lat prowadzimy projekt, w którym staramy się użyć wspomnianego tu ekstrkatu (mleczka) do wyrobu fermentowanej żywności wegańskiej, czyli np. jogurtu i kefiru czy sera w typie camembert” – wymienia.

„Nasze badanie prezentuje bardzo obiecujący sposób wykorzystania produktu ubocznego, który ze względu na wysoką zawartość białek, polisacharydów, minerałów i przeciwutleniaczy może istotnie zwiększyć wartość bezglutenowego pieczywa” – podsumowuje dr Krupa-Kozak.

 

Czytaj więcej