Skip to main content

Najważniejsze osiągnięcia naukowe ZPCM


  1. Udział w opracowaniu prostej i dokładnej metody pomiaru wrażliwości na insulinę, FLAIS (Fasting Laboratory Assessment of Insulin Sensitivity), która pozwala na identyfikację insulinooporności nawet w populacji bez jawnych zaburzeń metabolicznych.
  2. Wykazanie zmienionej ekspresji genów związanych z działaniem hormonów tarczycy w tkance tłuszczowej i mięśniach szkieletowych osób otyłych, co wskazuje na upośledzone działanie hormonów tarczycy w otyłości.
  3. Wykazanie, że czynnik transkrypcyjny RUNX1 w mięśniach szkieletowych jest związany z wrażliwości na insulinę głównie poprzez swój wpływ na miogenezę. Sugeruje to, że potencjał miogenny/regeneracyjny mięśni szkieletowych może być ważnym czynnikiem determinującym działanie insuliny.
  4. Wykazanie, że redukcja masy ciała pod wpływem diety nie łączy się z redukcją zapalenia w tkance tłuszczowej u osób otyłych, natomiast nadmierna lipoliza może hamować poprawę wrażliwości na insulinę w wyniku redukcji masy ciała.