Źródło: PAP
Budowa wiat dla turystów i wieży widokowej z której można obejrzeć panoramę Półwyspu Popielniańskiego, ale także wykonanie nowego ogrodzenia rezerwatu dzikich zwierząt zakłada projekt modernizacji infrastruktury w Stacji Badawczej Instytutu Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Popielnie (warmińsko-mazurskie).
Projekt Instytutu pn. „Ukierunkowanie ruchu turystycznego w celu ochrony zagrożonych gatunków siedlisk przyrodniczych na Półwyspie Popielniańskim” otrzymał dotację Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Warmińsko-Mazurskiego na lata 2014 – 2020. Całkowity koszt inwestycji wyniesie prawie 1,7 mln zł, z czego 85% pokryje unijna dotacja.
Dyrektor stacji dr Mamadou Bah powiedział PAP, że przejęta Stacja Badawcza w Popielnie w 2016 roku przez Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności PAN w Olsztynie do tej pory prowadziła inwestycje z własnych środków. Obecnie, dzięki dofinansowaniu, możliwa będzie gruntowna modernizacja i budowa infrastruktury turystycznej, ale także tej służącej ochronie zwierząt.
Stacja dysponuje lasem o powierzchni 1.600 ha, w którym żyją m.in. koniki polskie i jeleniowate.
„Wybudowane zostanie nowe ogrodzenie terenu leśnego. Dotychczasowe pochodzi z lat 50. i jest już zdegradowane, niszczone przez zwierzęta i upadające drzewa. Obecne ogrodzenie nie chroni zwierząt, mogą się one wydostać poza teren rezerwatu. Gdy dochodzi do takich ucieczek pracownicy stacji za każdym razem muszą sprowadzać zwierzęta na teren stacji w Popielnie” – powiedział dyrektor Bah.
Ponadto dzięki inwestycjom turyści, których wciąż przybywa będą mieli dogodniejsze warunki zwiedzania. Zbudowane zostaną ścieżki turystyczne piesze i rowerowe, wiaty z miejscem na odpoczynek, a także wieża widokowa skąd będzie można oglądać szeroką panoramę Półwyspu Popielniańskiego. Dodatkowo ustawione zostaną tablice informacyjne.
„Stacja w Popielnie jest jedynym miejscem w Europie, gdzie żyją koniki polskie na wolności w lesie. Posiada znakomite warunki krajobrazowe, jest tu las i woda. Dla turystów nowa infrastruktura oznacza komfortowe warunki zwiedzania i odpoczynku. W to urokliwe miejsce chcemy przyciągnąć turystów z Polski i z zagranicy” – podkreślił dyr. Bah.
Popielno przez lata był ośrodkiem, który wsławił się programami hodowli konika polskiego i rekonstytucji bobra. Stacja prowadziła i nadal prowadzi hodowlę zachowawczą lokalnych ras bydła objętych programem ochrony. Podejmowane były tam także próby krzyżowania żubra, bizona i krowy, które miały stać się remedium na permanentne problemy zaopatrzenia rynku krajowego w mięso.
Naukowcy PAN w Popielnie umieścili centrum badań nad dużymi zwierzętami (bydło, świnie, konie). W Popielnie znajduje się owczarnia i świniarnia, a w nieodległym Wielkim Lesie (podlegającym stacji w Popielnie) wybudowano oborę na 250 sztuk bydła polskiej rasy nizinnej czarno-białej. Stacja Badawcza również posiada stado bydła polskiej rasy czerwonej.
W Stacji Badawczej PAN w Popielnie znalazło zatrudnienie 25 osób, w tym naukowcy. Oprócz prowadzonej działalności naukowej Stacja planuje popularyzację nauki m.in. zielone szkoły dla uczniów, młodzieży i turystów.
Placówkę Polskiej Akademii Nauk w Popielnie położona jest w centrum Puszczy Piskiej, na półwyspie otoczonym czterema jeziorami – Bełdany, Mikołajskie, Śniardwy i Warnołty.
Od 2016 roku zwiększa się liczba turystów odwiedzająca Popielno. W 2015 roku było mniej niż 10.000 turystów, w 2016 roku zwiedzających było już powyżej 10.000 turystów, a w 2017 roku odnotowano 13.500 turystów, a w tym 213 gości zagranicznych.
Obecnie Stacja w Popielno dysponuje areałem ok. 800 ha gruntów rolnych. W stacji jest stado 25 zwierząt jeleniowatych, w tym jeleni, saren, danieli. W hodowli stajennej i w warunkach naturalnych w lesie Popielniańskim, który ma status rezerwatu żyje ok. 100 koników polskich.
Funkcjonująca od lat 50. XX wieku ferma bobrów, nadal istnieje, choć rozród tych zwierząt jest ograniczony. W Popielnie mieszka także żubroń, popularnie nazywany Brutusem, który jest efektem krzyżówki bizona, żubra i krowy. Jako bezpłodny osobnik ma tam status dożywotniego rezydenta. (PAP)
